Heyhallo! Ik ben Idske, 22 jaar, en ik ben afgelopen zomer afgestudeerd als Maritiem Officier Alle Schepen aan het Scheepvaart en Transport College in Rotterdam. Mijn reis begon toen ik als veertienjarige op zoek was naar een studie. Niets in Utrecht sprak me aan, totdat ik verhalen hoorde van mensen die op zee werkten, waaronder een vrouwelijke staflid bij scouting. Haar avonturen en ervaringen inspireerden me enorm, en ik wist dat ik dat ook wilde varen. Dus besloot ik me in te schrijven voor de zeevaartschool in Rotterdam.
Een Typische Dag op Zee
Ik werk momenteel als 2de stuurvrouw bij de Kapitein-managers vloot van Wagenborg. Mijn dag begint vroeg op zee met navigatiewachten van 00:00 tot 04:00 en van 12:00 tot 16:00. Ook werk ik nog een aantal uur aan dek, ik voer verschillende taken uit, waaronder onderhoud aan veiligheidsmiddelen, onderhoud, de medicijnkast en het schrijven en geven van drills.
Leerervaringen en Uitdagingen
Mijn opleiding heeft me veel theoretische kennis bijgebracht, maar het echte leren gebeurt pas in de praktijk. De opleiding sluit maar slecht aan op hoe het echt werkt aan boord. Ook staan de docenten steeds verder van het vak af. De ervaringen als leerling en het varen hebben me geleerd wat het betekent om een goede zeevarende te zijn. Ik heb geleerd over leiderschap, respect en het belang van duidelijke communicatie aan boord. Iedereen komt een onredelijke kapitein tegen, en een vervelend bemanningslid, iemand met wie je het goed kan vinden en iemand met wie je totaal niet botert. En dat allemaal is ook de charme van het varen. Het is ontzettend belangrijk om te zeggen wat je doet en te doen wat je zegt, want vertrouwen is essentieel.
Navigeren in een Door Mannen Gedomineerde Sector
Voor vrouwen die wellicht nog moeten wennen aan de dynamiek van een door mannen gedomineerde omgeving: laat je niet uit het veld slaan. In mijn eerste stage had ik te maken met een vrouwonvriendelijke bemanning, waar ik regelmatig werd bevraagd over waarom ik niet thuis was en waarom ik hard wilde werken. Die jongens pakte ik terug, de bootsman zei het ook de eerste weken. Dus wat deed ik? Ik liep met extra bossen shackles, het lange stuk over dek. Het liefst zoveel mogelijk in zijn zicht, ik stond vooraan als hij hulp nodig had. Na een week met hem aan dek, had ik mezelf waardig bewezen. Hij noemde mijn zijn dochter, en beschermde mij op die manier. Als er ook maar een van de matrozen dacht dat ik het niet kon, zei hij: (vertaald) Dat kan ze wel, kijk maar! En daar ging ik. Met de Europese bemanning had ik het wat minder getroffen. Die vonden het maar lastig zo’n vrouw aan boord. Gelukkig werk ik nu bij Wagenborg, een rederij die bekend staat als vrouwvriendelijk, waar geslacht geen rol speelt zolang je je werk maar goed doet.
Onvergetelijke Reizen
Mijn reizen hebben me naar vele memorabele bestemmingen gebracht, van de Verenigde Emiraten tot aan Zuid-Korea. Maar ook de kleine dorpen en smalle fjorden waar we moeten manoeuvreren maken indruk. De kracht van het schip, haar manoeuvreerbaarheid of de extreme kou, dit maakt elke reis op zijn eigen manier bijzonder. Momenteel twijfel ik enorm om een versnelde opleiding Stuurman op HBO te gaan doen, of om juist andere soorten vaart te gaan ontdekken. Ik wil hoe dan ook een tijd blijven varen. Wat ik daarna wil doen zien we dan weer.
Tags