Jaarlijks organiseert Nautilus een publiekssymposium. Dit jaar vond het symposium plaats in het Hilton Hotel in Rotterdam. Voor het eerst in twee jaar kon het symposium weer fysiek plaats vinden! Helaas was Nautilus voorzitter Marcel van den Broek, door ziekte, voor het eerst in 17 jaar niet aanwezig.
Opening door Kees Wiersum en Sascha Meijer
Columnist van de Schuttevaer kapitein Kees Wiersum, opende dit jaar het symposium met één van zijn columns. Daaropvolgend werd het symposium officieel geopend door Nautilus vice-voorzitter Sascha Meijer. Hierbij werd een spandoek gepresenteerd op het podium met daarop de tekst 'Ja! Ik vind veilig varen met voldoening belangrijk!'. Elke spreker kreeg na zijn of haar toespraak de mogelijkheid het spandoek te tekenen. Na afloop van het symposium kregen ook alle gasten de mogelijkheid te tekenen. En ook om hun eventuele suggesties toe te voegen.
Charley Ramdas, penningmeester en secretaris Nautilus
Charley’s verhaal begon met een korte samenvatting van de leden enquête, waar ruim de helft van de zeevarenden aangaf dat het werkplezier is verminderd door Corona en de oorlog in Oekraïne. Ruim een kwart gaf aan de sector te willen verlaten. Charley vertelde ook over de signalen die de afgelopen jaren bij Nautilus zijn binnen gekomen. 'Ik trek het niet meer' is een klacht die steeds vaker gehoord werd. Mede door Covid 19 is het werk veranderd, vooral het bijna niet meer met walverlof kunnen weegt zwaar. Ook is de werkdruk hoger geworden. Het geeft nogal wat spanningen op de werkvloer, men vraagt zich af 'blijf ik loyaal aan mijn werkgever, of blijf ik loyaal aan mezelf?'. 'we staan voor een enorme uitdaging als werkgevers, werknemers en vakbonden. Op de opleiding is de instroom aan het opdrogen, we zien mensen de sector verlaten, we zien het werkplezier verminderen', zo sprak Charley zijn zorgen uit.
Lars Griffioen en Toby Overbeek, derdejaars studenten aan de HvA
Na Charley waren Lars Griffioen en Toby Overbeek aan de beurt om te spreken. Zij spraken vanuit hun eigen ervaring tijdens hun stage. Lars vertelde over zijn stage bij Spliethoff 'door Corona konden veel mensen niet naar huis'. Om de sfeer goed te houden dacht Lars na over wat hij zelf kon doen, 'een babbeltje maken, dat houdt het teamverband goed. Iets sociaals doen, dat is voor iedereen gewoon ontzettend prettig'. Toby vulde zijn stage in bij de Holland America Line waar hij 187 dagen aan boord zat. Rond kerst ging het Corona virus rond onder de bemanning. 'we hielden ons al aan allerlei maatregelen, maar nu moesten we in 'work inquarantaine'', vertelde hij. Hij werkte tien uur per dag en moest daarna meteen naar zijn hut, 'je zit eigenlijk gewoon alleen, Oud en Nieuw alleen, het was lastig'. Wat de reder hieraan kon doen? 'ik wist niet dat ik maanden het daglicht niet zou zien. De reder had eerlijk moeten zijn, niks weten was zwaar'. Nautilus kan óók iets doen, vertelde Lars 'het onderwerp relevant houden'.
Arjan Nieuwenhuizen, directeur bij NOVA college
Arjan Nieuwenhuiszenvan het NOVA college ging in gesprek met Sascha Meijer over voldoening en welzijn bij jongeren, die zijn opleidingsinstituut opleidt. Hij vertelde over achterstanden die door Corona zijn ontstaan 'leerachterstanden? Die halen we in! De sociale achterstanden zijn veel groter. op de leeftijd 17, 18, 19 word je wie je bent'. Arjan vertelde dat studenten soms schrikken als ze aan boord komen. Ze zijn gewend dat vrienden maken vanzelfsprekend is. Op school kom je met leeftijdsgenootjes in de klas, je bent allemaal nieuw, vrienden maken is makkelijk. Aan boord gaat het niet zo gemakkelijk, door generatiekloven en verschillende nationaliteiten, 'kameraadschap, samendoen en verantwoorden is veel harder werken dan wat ze van te voren bedacht hadden'. Hoe dit probleem opgelost wordt op school? 'we doen van alles, de verheerlijking van digitaal onderwijs de kop in drukken bijvoorbeeld. Maar de sleutel zit 'm bij de praktijkopleiders. Jongeren begeleiden is meer dan een vak leren'. Arjan gaf aan dat hier ook een grote verantwoordelijkheid voor scholen ligt, 'als de school niet de relatie legt met de praktijkopleider, is het kansloos. (…) Vanuit mijn eigen varende periode ken ik de term Zeevader. Dat is geen officiële functie. Er is geen officiële opleiding voor. Maar deze persoon is de sleutel van het succes van het opleiden van jonge mensen aan boord. Werkgevers investeer in het repertoire van praktijkopleiders aan boord. Investeer in de zeevaders!'
Ook riep hij Nautilus op hierbij te helpen 'vakbonden gaan over van alles, ook over jongeren, vakbonden moeten bij werkgevers aangeven dat ze moeten investeren in praktijkopleiders'.
we staan voor een enorme uitdaging als werkgevers, werknemers en vakbonden.
Jeroen Bosch, werkzaam bij Boskalis
Jeroen Bosch vertelde in zijn verhaal over de Piramide van Mazlov, over hoe eerst aan bepaalde basisbehoeftes moet worden voldaan, voordat er gedacht kan worden aan voldoening. De drie basisbehoeftes zijn lichamelijke behoeftes, veiligheid & zekerheid en sociaal contact. Deze eerste drie punten zijn volgens Jeroen aan boord vanzelfsprekend, 'Er is voedsel aan boord, er zijn rusturen en er is de mogelijkheid tot communicatie'. Erkenning, zelfwaardering en zelfactualisaties zouden tot voldoening leiden, maar zijn minder tastbaar. 'Mijn beeld is dat we soms worden gezien als een pionnetje aan boord. Als er meer vertrouwen en erkenning is voor de mens achter de zeevarende, wordt het pas mogelijk om meer voldoening uit het werk te halen.', besloot Jeroen.
Gemma Griffin, vice president & head of Global Crewing DFDS
'People are always the answer', is een gevleugelde uitspraak van Gemma. Zij legde uit dat zowel reders als werknemers moeten zorgen voor geluk aan boord: 'slechte gevoelens en een slecht humeur verspreiden sneller dan Covid 19', vertelde ze. Volgens Gemma moeten werknemers hun best doen de sfeer aan boord goed te houden. Echter moeten rederijen hun managers trainen in omgang met werknemers, ervoor zorgen dat werknemers zich goed voelen. Naast deze punten gaf Gemma aan dat er met kleine aanpassingen grote resultaten bereikt kunnen worden 'goed eten, vrije tijd geven, directe vluchten boeken. Dit is niet waar werkgevers grote besparingen op kunnen maken, maar het is wel waar werknemers gelukkig van worden'.
Johan Kooij, gepensioneerd zeevarende
Johan had met zijn anekdotes de lachers op zijn hand. Hij vertelde over de geluksmomentjes aan boord, zoals toen hij een bijzonder vogeltje wilde spotten op een onbewoond eiland. Hij had de gehele bemanning wakker gemaakt om samen, op de brug, zo’n vogeltje te zien. Ze voeren langs het eiland, maar bij lange na niet dichtbij genoeg om een vogeltje te spotten. De volgende ochtend was op het raampje van zijn hut een driepotig vogeltje getekend, 'we hebben hem gevonden' zeiden zijn collega’s. Johan was gelukkig als zeevarende, zelfs na zijn pensioen voer hij door, 'niet omdat het moest want ik heb een uitstekend pensioen, maar omdat ik het leuk vond'. Als afsluiter vertelde hij wat hij belangrijk vond aan het vakbondslidmaatschap. 'in het begin hadden we geen cao, het was gewoon individueel handje klappen. Vond ik dat leuk? Als ik heel eerlijk ben, nee. Was ik ontevreden over mijn salaris? Ook niet. Maar toen we lid werden van de werkgeversvereniging en er normale cao onderhandelingen waren, vond ik dat toch eigenlijk wel veel prettiger.'
Mark Dickinson, general secretary Nautilus International
Toen alle gastsprekers uitgesproken waren, vatte Mark de dag samen. Vervolgens riep Sascha alle gasten nogmaals op om het spandoek 'Ja, ik vind veilig varen met voldoening belangrijk!' te tekenen. Hier is uitgebreid gehoor aan gegeven. Na afloop van het symposium werd er uitgebreid nagepraat onder het genot van een hapje, drankje en muziek.
Tags